Ένας Έλληνας στο Βερολίνο: Η Γκαλερί Lietzow δείχνει γλυπτά και σχέδια του Φώτη - Ο άνθρωπος σε κορμό.
Μέσο: DIE WELT
Συγγραφέας: PHG
Ημερομηνία: 31 Ιανουαρίου 1978
Η αποσπασματική φιγούρα – όχι σαν σύμβολο ακρωτηριασμού και τραυματισμού αλλά φωτεινή εμφάνιση ανθρώπινου σώματος με περιεχόμενο ουσίας. Ο Έλληνας γλύπτης Φώτης εμπλουτίζει το θέμα του με πολύμορφες αξιοπαρατήρητες νέες εμφανίσεις. Ο άνθρωπος παριστάνεται στα χάλκινα γλυπτά του ολότελα ως κορμός, χωρίς να χάνει την αξιοπρέπειά του. Η φόρμα δεν αναφέρεται τόσο πολύ στο περιεχόμενο καθαυτό, όσο στην φορμαλιστική υπέρβαση. Από αυτήν την άποψη τουλάχιστον εμφανίζεται η δημιουργία του καλλιτέχνη να κινείται στις πηγές της κλασσικής γλυπτικής της πατρίδας του.
Ο Φώτης 38 χρονών κατάγεται από την Ξάνθη. Σπούδασε στην Αθήνα στην σχολή καλών τεχνών με δίπλωμα στην γλυπτική και θεωρία παιδαγωγικών. Το1971 ήρθε στο Βερολίνο και άρχισε νέα σπουδή στην ανώτατη σχολή των εικαστικών τεχνών και έλαβε το δίπλωμα από τον καθηγητή Ηeiliger. Όμως του Φώτη η μορφοπλαστική επιδίωξη πιέζει με σίγουρη δυναμική προς μια αυτόνομη και προσωπική κατεύθυνση.
Όσο και να φαίνεται ότι τα γλυπτά του Φώτη έχουν αρχέγονη χροιά –δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς το έντονο ερωτικό στοιχείο: ακόμη και όταν χρησιμοποιεί σκληρές πλαστικές φόρμες δεν επηρεάζουν διόλου αυτήν την αίσθηση .Το κάθε γλυπτό αφήνει στον παρατηρητή να διαπιστώσει την αρχιτεκτονική του δομική σκέψη. Η κολόνα λειτουργεί σαν ένα κανονιστικό στοιχείο που ρυθμίζει την τάξη. Επίσης είναι εμφανής η διφορούμενη σημασία σε μερικά από τα γλυπτά του. Το ίδιο το σώμα αποκαλύπτεται και εμφανίζεται σαν στυλιζαρισμένος φαλλός. Σε καμμιά περίπτωση τα γλυπτά του Φώτη δεν επαναλαμβάνουν νατουραλιστικά την ανθρώπινη μορφή: μάλλον εμφανίζεται το σώμα να συμπιέζεται φορμαλιστικά.
Ακόμη και οι τομές του σώματος ακολουθούν μια συνεπή διαδικασία. Έτσι και ανδρικά γεννητικά όργανα υφίστανται την συνέπεια των τομών. Χωρίς αμφιβολία σε μερικά του έργα ο Φώτης ξεφεύγει από την νομοτέλεια του πλαστικού του στόχου. Η φόρμα και το θέμα βρίσκονται μεταξύ τους σε δυσαρμονία. Κατά το πλείστον όμως, ο καλλιτέχνης με την σιγουριά του γούστου που κατέχει, βρίσκει πειστικές λύσεις, ορθώνοντας, επιμηκύνοντας ή κάμπτοντας με χάρη τις παρουσιάσεις.
Όσον αφορά την συμπεριφορά του με το υλικό του χαλκού, με μεγάλη δεξιοτεχνία συγκρατεί τις αντιθέσεις των επιφανειών, μέσω εντατικών διαλόγων με την πατίνα.
Δεν είναι συμπτωματικό ότι ο Φώτης με το αξίωμα του κορμού μπορεί ακόμη να παραστήσει ένα σύμπλεγμα που ισχυρίζεται ότι είναι «Αρμονικό ζευγάρι».
Ο άνθρωπος παραμένει ένα φαινόμενο όμως εντελώς με θετικό χαρακτήρα.
PHG