Απομόνωση-μια έκθεση στο ευαγγελικό φόρουμ
Μέσο: DER TAGESSPIEGEL
Συγγραφέας: Heinz Ohff (H.O.)
Ημερομηνία: 12 Ιανουαρίου 1977
Αυτά δεν είναι εγκαίνια μιας Βερολινέζικης Γκαλερί, είπε στο άνοιγμα των νέων χώρων του ευαγγελικού φόρουμ, ο Εckart Kroneberg, στην Jebenstrasse 3 που μοιάζει με μια υπόγεια γκαλερί.
Σαν φίλοι των τεχνών δεν είναι και άγνωστοι, ανήκουν από παλαιότερα στην υπηρεσία της τέχνης της ευαγγελικής εκκλησίας, που τώρα μετά την συνταξιοδότηση του προηγούμενου διευθυντού, Rudi H. Wagner, ενώθηκαν με το φόρουμ. Δεν είναι μια γκαλερί και όμως είναι γκαλερί –ο Eckart Kroneberg, γνωστός σαν κριτικός τηλεόρασης – ανατολή και διευθυντής του ευαγγελικού φόρουμ λέγει για την διαφοροποίηση: «εδώ ότι συμβαίνει θα συμβαίνει και στο μέλλον συστηματικά, πρόκειται για την ύπαρξη ενός θέματος».
Το θέμα της πρώτης έκθεσης είναι «Απομόνωση». Παρουσιάζεται σε μια φόρμα λόγου-εικόνας, μια σύνθεση από αφίσες του φόρουμ και μια έκθεση τέχνης, όπου εκτίθενται δύο Βερολινέζοι ζωγράφοι και δύο γλύπτες. Εδώ είναι το Θέμα εκεί είναι η γκαλερί.
Η έκθεση δεν είναι αξιόλογη μόνο για την καλλιτεχνική ποιότητα και την αρχιτεκτονική παρουσίαση και σχεδιασμό του χώρου. Νέο είναι κατά κάποιον τρόπο το θέμα που τέθηκε: βέβαια τον τελευταίο καιρό τα διάφορα ιδρύματα όπως μουσεία, εκθεσιακοί δημόσιοι χώροι, ακαδημίες, έχουν ευρηματικές ιδέες, καινούργιο είναι σε κάθε περίπτωση η εντολή που δόθηκε σε συγκεκριμένους καλλιτέχνες.
Απομόνωση: το συναίσθημα από το οποίο διακατέχεται μια κοινωνία ανήκει σήμερα στον κύκλο των θεμάτων που απασχολεί πολλούς καλλιτέχνες και αυτό ανεξάρτητα από στιλ και έκφραση. Εμφανίζεται πράγματι στα δυναμικά αφηρημένα σχέδια τουWalterStöhrer, όπως και στα ξεκάθαρα σύμβολα του Φώτη, που σε ένα γύψινο ανάγλυφο, στο ερώτημα, πού και πότε αρχίζει η μοναξιά, ο ίδιος απαντά με σαφήνεια: στο μητρικό σώμα. Το ίδιο μπορεί κανείς να διαβάσει στις ζωγραφισμένες φωτογραφίες του Dieter Appelt,όπως και στα αιχμηρά γλυπτά του Wolfgang Bier, σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο 76 -όπου ο οδηγός συγχωνεύεται με το αμάξι και δίνουν την εντύπωση μιας Βόμβας -το οποίο είναι και το ποιο εντυπωσιακό κομμάτι.
Από την άλλη, απομόνωση, στον λόγο του Kroneberg, δεν πρέπει να εμφανίζεται μόνο παριστάνοντάς τη αλλά να γίνει ορατή και εμπειρικά. «Αυτό που θα γίνει εμπειρία, να μπορεί να έχει και αντανακλάσεις».
Όποιος περνά την είσοδο της γκαλερί, στην πόρτα παρατηρεί μια πινακίδα που του θυμίζει : «Είσοδος για να δεις, να ακούσεις, και να σκεφθείς».
Μια έκθεση διδακτική, αρμόζουσα εξαιρετικά για κοινωνικές ομάδες όπως και για νέους. Αναφορικά με την τέχνη, εμφανίζεται το γεγονός που αφορά όλες τις διδακτικές παρουσιάσεις τέχνης, ο κίνδυνος να ιδωθεί σαν εικονογραφία ενός θέματος: πράγμα που δεν είναι η τέχνη, όταν θέλει να είναι τέχνη.
Ένα κύριο χαρακτηριστικό της τέχνης είναι ότι είναι πολυσήμαντη, δίκαιη και περιεκτικότερη από όλες τις εμπειρίες που μπορεί να κάνει κάποιος και χωρίς αυτήν. Όποιος επισκέπτεται αυτή την μικρή αλλά έντονη διακήρυξη στο ευαγγελικό φόρουμ, θα πρέπει να σκεφθεί: να δει, να ακούσει και να μη κολλήσει οπωσδήποτε στα στενά όρια του θέματος.
Ηeinz Ohff