Μέσο: DER TAGESSPIEGEL
Συγγραφέας: Heinz Ohff (H.O.)
Ημερομηνία: Απρίλιος 1976
Εκθέσεις Νam June Paik, Rolf Iseli και Fotis
O Nam June Paik γεννήθηκε στην Σεούλ το 1932, συνομήλικος του Volf Vostell που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν το αντίθετο Αμερικανο-Κορεάτικο κομμάτι. Οργάνωσε το πρώτο του Happening στην Γερμανία, το Νοέμβριο του 1959 στην Γκαλερί 22 στο Düsseldorf, και αργότερα ασχολήθηκε με το θέμα της Τηλεόρασης. Η γκαλερί Block παρουσιάζει τα σχέδια του που αναφέρονται στην ΤV.
Ο Paik ένας μεγάλος υποκινητής του ρεύματος Φλούξους που ήταν πλησίον της Dada και αποσκοπούσε σε ένα πλησίασμα, δούλευε διαφορετικά από τον σοβαρότερο Γερμανό, με περισσότερο χιούμορ.
Σε μια συσκευή τηλεόρασης αντί για μια λάμπα τοποθέτησε ένα κερί. Σε ένα Collage–TV του 18 αιώνος- υπάρχει ένας σαμουράι με το κοσμικό σχήμα «Ε=MC2». Ασάφειες και ανωμαλίες της εικόνας ,κύματα και διακυμάνσεις καταγράφονται με μυτερό μολύβι. Εμφανίζονται συσκευές να συγχωνεύονται μεταξύ τους σε ένα αφηρημένο ζωγραφικό αντικείμενο μέσω επιχρωμάτωσης. (GALERIE BLOCK, Schaperstr.11).
O νέος ελβετικός χυμός και δυναμική ευφυία, ο Rolf Iseli, που κατάγεται από την Βέρνη και γεννημένος το 1934, εκθέτει για πρώτη φορά στο Βερολίνο. Στην σκιά του Dieter Rot, μισός συμπατριώτης του, έκανε μια μεγάλη καριέρα. Ένας σχεδιαστής και καλλιτέχνης του Collage, με ένα θαυμάσιο αισθητικό τρόπο, δημιουργεί στις επιφάνειες του ένα χάος από ξύλα, χώμα, ακουαρέλες και γραφή.
Με πατημασιές του ποδιού του δημιουργεί ένα μεγάλο μανιτάρι και στην συνέχεια σχηματίζει ένα πέος. Από τα αγαπημένα του θέματα. Ένα σχεδιασμένο αντικείμενο- κουτί όπου ενώ δεν υπάρχει καμμιά μορφή, εικόνα, αναπαράγονται συνεχώς φύλλα στην ερημιά…. Είναι το μυστικό του το κόλπο του. Αποτυχία του πολιτισμού; ρωτάει στον κατάλογό του ο Harald Szemann. Aλλά δεν εννοεί τον πολιτισμό. Θα πρέπει να τους εξηγήσει κάποτε πως γίνεται το κρασί. Ο άνθρωπος και η δουλειά του εμφανίζονται να είναι γεμάτος ρόζους από μια παλιά κληματαριά. Galerie Georg Notthelfer, Knessenbergstr. 70-71.
Tο αντίθετο συμβαίνει με τον Φώτη, έναν Έλληνα 36 χρονών και μαθητή του Heiliger. Οι μικρού ως επί το πλείστον μεγέθους φιγουρατιβ παραστάσεις του, δίνουν την εντύπωση ότι έχουν λειανθεί από την ροή του χρόνου. Αρχαϊκές αφαιρέσεις από το μακρινό παρελθόν που θυμίζουν τόσο την ελληνική πλαστική όσο και τον Henry Moore, ορίζουν το στιλ του. Ένας αργοπορημένος που καταφέρνει να βρει τον δικό του δρόμο, όταν ψάχνει για κάτι σύγχρονο. Μια σύνθεση η «Καταπιεστική μηχανή» που θυμίζει Guillotina, και σχεδιάστηκε για ένα μεγάλο γλυπτό, εμφανίζει δείγματα πλαστικών προσπαθειών που διαπιστώνονται και εκφράζονται και στα αυτόνομα και γεμάτα αυτοπεποίθηση σκίτσα του. Ο δρόμος προς τα πίσω θα μπορούσε να αποδειχθεί σε φόρμα που εξελίσσεται με ελικοειδείς κινήσεις προς τα εμπρός. Galerie Lietzow, Knessenbergstr.32.
H . O