Agent: DER TAGESSPIEGEL

Author: Werner Langer

Date: 8 December 1985

Fotis and Heinrich Richter at the L. Lange Gallery

Κάποιες  γκαλερί προτιμούν εντάσεις  όταν πρόκειται για εκθέσεις μεταξύ δύο καλλιτεχνών, γιατί έτσι με απλό και καρποφόρο τρόπο διευρύνουν την καλλιτεχνική προσφορά. Είναι σύνηθες να παρουσιάζεται ένας ζωγράφος με έναν γλύπτη μαζί, καθ’ ότι δεν θα δημιουργηθούν έριδες. Υπάρχουν καλλιτεχνικά ζευγάρια που είναι δοκιμασμένα και ευχαρίστως εκθέτουν μαζί.

Καινούργιο απεναντίας είναι το ζευγάρι που παρουσιάζει την δουλειά του στην γκαλερί Lange. Και οι δύο καλλιτέχνες  Fotis και Richter, που κατάγονται από την Ελλάδα και την Πολωνία καλλιτεχνικά ασχολούνται με τον άνθρωπο. Ο Φώτης γνωρίζοντας άριστα την κλασσική τέχνη της πατρίδας του παραλαμβάνει σαν μοτίβο την ανθρώπινη φιγούρα: όμως όχι στην τελειότητά της αλλά απλά σαν επιμέρους κομμάτια, σαν κορμό. Δείχνει τους ανθρώπους, που είναι θύματα, σαν μορφές  κορμών, σχεδόν μηχανικά στρογγυλεμένες: οι κορμοί του, με την μηχανοποιημένη φόρμα τους, καταφέρνουν να πλησιάζουν στα ίχνη της τεχνολογικής εποχής και να εκφράζουν πλαστικά την ουσία του ανθρώπου.

Ο Φώτης δεν αφήνει μεγάλο περιθώριο στο Μεσογειακό πνεύμα. Τα γλυπτά του που έχουν δυναμική επίδραση, υψώνονται σαν ογκώδη μορφοποιημένα είδωλα και μνημεία. Συχνά σωληνοειδή μηροί που καταλήγουν σε γυαλιστερές τομές χαρακτηρίζουν γυναικείες και ανδρικές φιγούρες που κατέχουν αξιοσημείωτο χαρακτήρα. Βέβαια κάπου-κάπου ο Φώτης όταν ανοίγει λίγο περισσότερο την κάνουλα των συμβόλων και τοποθετεί διακοσμητικά στοιχεία στους κορμούς της τεχνολογικής εποχής χάνει κάπως το μεγαλείο τής πλαστικότητας της φόρμας.

Ο Richter αντιστρόφως, που μετά τον πόλεμο παρουσιάζοντας τους ανθρώπους  σουρεαλιστικά, διχασμένους και αξιολύπητους, το γεγονός αυτό του δίνει  εδώ και μερικά χρόνια σταθερούς συσχετισμούς, επιχειρεί την αναγέννησή του. Αυτόν τον καιρό ασχολείται με ομάδες νεανίδων και νέες γυναίκες που είναι εκεί αντιπροσωπεύοντας τους ανθρώπους: θυμίζοντας βέβαια αναγεννησιακές εποχές του Leonardo. Η δουλειά του παρουσιάζει μια εύθυμη μελαγχολία  και κανενός είδους καταστροφή που τρομάζει. Μια ονειρώδη χαλάρωση χαρακτηρίζει τις μορφές του που κινούνται  σε λιβάδια, δάση και φράχτες: Όμως και σε ειρηνικές  περιοχές οι ξαπλωμένες  και όρθιες φιγούρες  του εμφανίζονται να αιωρούνται και να μην βρίσκονται σε παραδεισένια φόρμα.

Παρά την ορατή τάση για μια ωραία μορφή ο Richter κατορθώνει να οδηγήσει τον άνθρωπο, μόνο στην ελυσιανή κατάσταση. Ακόμη και τα πλουσιοπάροχα  χρώματα, οι παιχνιδιάρικοι κανόνες, οι ευαίσθητες γραμμές και τα χαριτωμένα ροκοκό είδους σώματα δεν είναι επαρκή. Η συντονισμένη χρωματική αρμονία εμφανίζει στο έργο του λεπτές αντιφάσεις. Όμως τελικά υπάρχει μέσα ο άνθρωπος γεμάτος πάθος. Με μια ιδιότροπη συνύπαρξη, οι δύο συνεκθέτοντες καλλιτέχνες μπορούν και στέκονται όπως κανείς διαπιστώνει.

Παρά τις μεγάλες αντιθέσεις  οδηγούν σε συγγενείς συνειρμούς, διαπιστώνονται αντιθέσεις  αλλά και κοινά χαρακτηριστικά. Όπως ένα μακρόχρονο ζευγάρι που έχει ενωθεί με ένα κατάλογο, ενώνεται χωρίς προσπάθεια το μηχανικό  με το μελαγχολικό.

Werner Langer