2η διεθνής έκθεση του βραβείου Rodin (Hakone)

Συζήτηση της επιτροπής Κρίσεως

Hakon/Tokyo 1988

Η  έκθεση που εγκαινιάσθηκε στις 22 Ιουλίου 1988 για το μεγάλο βραβείο Rodin, στο Utsukushi – Ga -Hara Μουσείο, θυγατρικό του Hakone, θα διαρκέσει μέχρι 31 Οκτωβρίου. Αυτή η έκθεση του βραβείου  είναι αποτέλεσμα επιλογής 28  γλυπτών από διεθνή συμμετοχή 15 χωρών με 215 γλύπτες και 265 γλυπτά. Μετά την επιλογή και τοποθέτηση των έργων, η επιτροπή συνήλθε για να απονέμει τα βραβεία: ακολούθησε ένας πολύ ενδιαφέρον διάλογος με τοποθέτηση επί των έργων. Η επιτροπή συγκροτείτο από τους κάτωθι:

YODOI, Toshio                   Γλύπτης, πρόεδρος της επιτροπής

ITO,  Kai                             Γλύπτης

MINEDA, Yojiro                  Γλύπτης

MIKI, Tomon                       Κριτικός

HINO, Konosuke                Κριτικός

GENDA, Heihajiro              Κριτικός

 

ΗΙΝΟ:  Είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία αυτού του διαγωνισμού των βραβείων Rodin που ο αριθμός των συμμετεχόντων από άλλες χώρες, με 19 γλυπτά, ξεπέρασε τα μέχρι τώρα Ιαπωνικά όρια και επέφερε μια τόσο υψηλή ποιότητα.

YODOI: Απέναντι στην έκθεση που αποκαλείται  βραβείο Henry Moore και αναφέρεται στην αφηρημένη γλυπτική, το βραβείο Takamoura που μετονομάσθηκε Rodinαναφέρεται στη  φιγούρα. Κατά την γνώμη μου αυτή η έκθεση σαν σύλληψη και περιεχόμενο είναι πολύ πιο ώριμη απέναντι στις προηγούμενες. Φαίνεται ότι το πείραμα και τα αποτελέσματα να τοποθετήσουμε στη μεγάλη φύση ένα μεγάλο συλλογικό γλυπτό από διάφορους γλύπτες ξεχωριστά, πέτυχε.

GENDA: Βέβαια  θα μπορούσε κανείς να διακρίνει από του ξένους καλλιτέχνες μια τάση ενάντια στην φύση και από την άλλη τους Ιάπωνες γλύπτες να προσαρμόζονται  και να ταυτίζονται με την φύση. Ποια κατεύθυνση είναι σωστή ένα μεγάλο ερωτηματικό.

ΗINO:Πρόκειται για την αντίληψη που έχει κανείς για την φύση. Για τους Ιάπωνες  ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης.

GENDA:Ο αριθμός των ξένων γλυπτών που είναι σχεδόν ίδιος με του συμμετέχοντες Ιάπωνες, αντανακλούν ξεκάθαρα την διαφορά των. Αναφορικά τώρα με την αντίσταση  των απέναντι στην φύση ο Cesare [Γαλλία] είναι ένα συνεπές παράδειγμα. Ένας μεγαλωμένος αντίχειρας περί τα 2,50 μέτρα από μάρμαρο. Αυτό είναι ένα έργο που εκφράζει τον Cesare. Πλάθει με καταπληκτικό τρόπο το γλυπτό, δανείζοντας μια άμεση έκφραση.

HINO: Ο Cesare έκανε και ένα αντίχειρα στο  χαλκό ,όμως στο μάρμαρο υπάρχει μια εσωτερική ενότητα με το υλικό. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον…

MINEDA: Αν κανείς λάβει υπ’ όψη του την μάζα και την πυκνότητα του μαρμάρου, είναι πολύ θετικό να βγει από αυτό το υλικό μια τέτοια μορφή.

MIKI: Από καιρό απασχολεί τον Cesare το μεγάλωμα .Στην προσπάθεια των μακροχρόνιων εμπειριών του, αυτήν την φορά  κατάφερε να ανταποκριθεί  πλήρως στον ελεύθερο χώρο.

HINO: Είναι πράγματι άριστο… Petro  Cervantes [Μεξικό] Το δίδυμο, σαν φόρμα είναι αποδεχτό θετικά

YODOI: Είναι επίσης συναίσθημα …

HINO:   Είναι και …ποίηση…

ΙΤΟ :   Θα ήθελα να δω περισσότερα έργα από αυτόν τον γλύπτη. Στο έργο του η δύναμη της εικόνας του προέρχεται από τον κόπο και την δυσκολία να υλοποιηθεί αυτή η φόρμα. Είναι πολύ δυνατό εκφραστικά και κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται με μεγάλη δυσκολία…λιγότερο αυθόρμητο…αλλά…

HINO: Fotis Chatziioannidis  [Ελλάδα]. Ο Γυναικείος κορμός. Είναι επίσης πολύ καλό.

YODOI: Ενδεχομένως να μην είναι συνειδητό αυτό που κατάφερε ο Γλύπτης: γεγονός όμως είναι ότι σε αυτό το γλυπτό αναπνέει το στοιχείο της κυλινδρικής φόρμας: όλο το γλυπτό διαπερνάται από την ανάσα των γλυπτών της Αρχαίας Ολυμπίας…

MIKI: Όμως πάραυτα, τόσο σύγχρονο…

MINEDA:Περίεργο ,ή μάλλον είναι πολύ αξιοσημείωτο ότι αυτό το απλό, πληροί συγχρόνως τόσο δυναμικά και πνευματικά τον χώρο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι σ’αυτήν την 2η έκθεση του βραβείου Rodin, το πρώτο βραβείο έλαβε ο Cesare [Γαλλία] και Ειδικά  δεύτερα βραβεία  ο Φώτης [Ελλάδα] και ο P. Cervantes [Μεξικό].